You only live once!

Ik had dit niet verwacht om te zeggen, maar ik verwacht het na deze 5 weken moeilijker te krijgen met het nemen van afscheid dan 3 maanden Kenia. Je merkt gewoon dat de kinderen echt waarderen wat je doet, de docenten staan overal voor open en ik heb hier gewoon helemaal mijn eigen draai gevonden. Van Kenia heb ik heel veel geleerd, waardoor ik meer besef heb bij de dingen die ik doe en ik denk dat ik hier qua project meer kan bereiken. Het voelt alsof ik hier al langere tijd zit, terwijl er pas 2 weken voorbij zijn. Ik geniet ook echt van jullie enthousiasme, super bedankt!!

Maandag 24/11/2014 Kuraburi: 6e dag school
Vandaag hebben we een nieuwe werkvorm gebruikt, namelijk dat de kinderen met de letters van het alfabet uit een bakje moeten pakken en daarmee een woord rondom het thema van deze dag moeten opnoemen. Bij de memorie krijgen we regelmatig complimenten over onze ´tekenkunsten´ haha. Normaal gesproken denk je niet na over welke dieren je tekent, maar wellicht hebben ze hier in Thailand geen schapen, dus hier moet je wel weer 2x over nadenken. Tijdens het lesgeven in klas 2 waren er 3 jongens er vervelend. 2 Kinderen kreeg ik stil dmv het opheffen van mijn stem, maar 1 jongetje bleef maar doorgaan. Ik zette hem op een stoel achter in de klas waardoor hij niet werd afgeleid door anderen. Waar ik niet op had gerekend was dat de juf een houten stok pakte en hem op zijn handen ging slaan. Reëel in Thailand, maar voor mij heel vervelend om te zien aangezien iemand op een stoel zetten in NL al een vorm van straffen is. Bij de groepsactiviteit moesten de kinderen elkaar natekenen en bij een andere oefening moesten 1 iemand tekenen (weet niet wat) en de ander zegt wat diegene precies moet doen. Nou is dit niet zo heel erg moeilijk (we verwachten geen Picasso taferelen), maar wel als je je ogen dicht moet doen bij het tekenen. De kinderen moesten bijna huilen van het lachen, zo grappig was het. Als laatste opdracht moesten de kinderen elkaars bewegingen spiegelen, wat geweldig was om te zien en doen. Ik heb een jongentje de gekste dingen laten doen (karatetrap, hoofd krabben als een aapje, een kikker nadoen).

Bij het avondeten bestelde Kimberly garnalen en inktvis en ik riep gelijk ‘dat wil ik proeven!’. De hele tafel keek mij met verbaasde ogen aan, maar zo gezegd zo gedaan. Voor de eerste keer zou ik ‘vis’ of ja in dit geval garnalen gaan eten en het smaakte eigenlijk best lekker! Aangezien niemand gelooft, hebben ze het op film vastgelegd en kan ik weer iets van mijn Bucket List afvinken! Er kwam een loei irritante kat bij ons walgen, dus ik probeerde hem met de menukaart weg te jagen. Helaas lukte mijn plannetje niet, omdat het net leek alsof het een mini massagesalon voor katten was: Oeh iets meer naar links, oo nee toch meer naar boven. Natuurlijk hartstikke hard om moeten gieren!

Dinsdag 25/11/2014 Kuraburi: 7e dag school
Charlotte en ik zijn trouwens echt 2 dezelfde, echt té grappig. We hadden vandaag allebei een vreetbui, liepen als koos futloos rond op school en hadden nergens zin in. Toch hebben we er nog een leuke dag van gemaakt! Tijdens de lessen proberen we vooral teksten en woorden te herhalen en uit te leggen (voordoen, al betekent dit een kip nadoen), zodat de kids begrijpen wat ze leren.
Een jongentje was aan het beatboxen en ipv de woorden saai op te lezen begon ik mijn rap skills in de strijd te gooien. De kids vonden dit echt ge-wel-dig en klapten toen ik klaar was met mijn mini optreden. De tijd vloog voor bij en het was alweer lunch time. Tot mijn grote verbazing zag ik Maggi staan en een gebakken eitje liggen: A ROI (lekker)! Vandaag bij klas 2 (met het dove jongetje) geoefend met ‘This is a..’, waarbij we dieren hadden getekend en de kinderen ja/nee moesten invullen. Het dove jongetje liet vol trots zijn gemaakte oefening zien, die trouwens foutloos was! Ik heb het gevoel dat hij wordt buitengesloten door de rest (kinderen en leraren), zo betrekken ze hem er niet bij tijdens de les en hij zat tijdens het eten ook al alleen aan tafel. Dit komt waarschijnlijk doordat hij niet kan praten en ze ook niet weten hoe ze het aan moeten pakken.

Woensdag 26/11/2014 Kuraburi: 8e dag school
Ik ben vergeten te vertellen dat we gister echt een ENORME vliegendemierenplaag hadden! Heel de 7/11 zat onder en ook in ons appartement was er bijna geen vloer meer te zien. De lessen zijn iedere dag anders, met verschillende werkvormen maar niet interessant voor jullie om elke keer te lezen.

We hebben tijdens de groepsactiviteit ‘water en vuur’ gespeeld, waarbij we het eerst voordeden en vroegen of iedereen het begreep. Ze zeiden ja, maar vervolgens speelden ze het spel verkeerd. We zijn 10 minuten bezig geweest om Sor alsnog de spelregels uit te leggen, zodat zij dit weer kon zeggen in het Thais. Nadat ze uiteindelijk door hadden hoe het precies werkte, kwamen er hele leuke resultaten uit. Na dit spel ben ik met de kids en 2 leraren gaan voetballen. Natuurlijk had ik het harstikke warm, maar ik wil mezelf niet laten kennen. Op het moment dat we naar huis wilde gaan begon Charlotte heel hard te lachen. Wat bleek: Ik was uit mijn broek gescheurd, haha!

Donderdag 27/11/2014 Kuraburi: 9e dag school
Bij binnenkomst in klas 2 was iedereen blij om ons te zien, met name het dove jongetje. Het was alsof hij opgelucht was om ons te zien. Bij het spelen van memory hadden de kinderen al vrij snel door hoe het moest, alleen het dove jongetje deed er heel erg lang over, tot frustratie van anderen. Wat bleek.. Hij probeerde door de kaartjes heen te kijken, hoe slim ben je dan want ze schenen lichtelijk door! De andere kinderen konden dit niet uitstaan waardoor ze hem gingen slaan, duwen, aantikken en boos keken. Aangezien hij niets kan horen is hij heel erg geconcentreerd naar de kaartjes aan het kijken. Dit resulteerde er in dat hij al vrij snel 2 dezelfde kaartjes te pakken had en blij dat hij was! Bij een 2e oefening was hij enthousiast om mee te tekenen op het bord. Hij was eerst onzeker, maar nadat ik het voor had gedaan maakte hij het gebaar ‘uitvegen’ en begon hij zelf te tekenen. Bij een 3e oefening begreep hij niet wat de bedoeling was, maar nadat ik het gebaar ‘schrijven’ had gemaakt en een paar keer naar het bord was gelopen om de zin aan te wijzen, begon hij met schrijven. Wat een verbetering, ik heb een manier gevonden waarmee hij toch gewoon les kan volgen! Nu nog aan de andere leerkrachten uitleggen wat ze precies moeten doen, zodat ze dit voort kunnen zetten. Vol kippenvel en tranen in mijn ogen zit ik dit stukje te schrijven, voor mijzelf een bijzonder moment.

In onze freetime hebben we voor maarliefst 25 cent een hele tros bananen gekocht (wel inimini).
Bij terugkomst hoorden we ‘happy birthday’ vanuit een lokaal komen en we besloten om te kijken. Zat daar een klasje rondom een tafel met een Angry Bird taart inclusief kaarsjes en ranja. We kwamen op het juiste moment want we mochten een stukje taart meepikken, Hmmmm!
Na nog wat leuke lessen te hebben gegeven leek het ons een leuk idee om ook wat van de Thaise cultuur mee te pikken. De juf en kinderen hadden ons de Thaise versie van ‘If you’re happy and you know it..’ geleerd. Gegierd van het lachen want het klonk voor geen meter, oefenen dus!

Vrijdag 28/11/2014 Kuraburi/Khao Sok: 9e dag school
Er is echt een enorm niveau verschil binnen de klassen, de een is na 1 minuut al klaar en de ander heeft na 10 minuten pas 2 zinnen opgeschreven. We hadden maar 1u les aangezien we naar Khao sok gingen, een jungleachtig natuurpark. Zijn we op het gemakje naar buiten aan het kijken in de bus, komen we ineens een stoet olifanten tegen, hoe vet! Bij het hotel werden we gelijk verwelkomd door apen die op de auto gingen zitten en naar ons toe kwamen, dus tijd voor een apenselfie! Bij het restaurant voelt het alsof je midden in de jungle zit (zit je ook), met links en rechts apen en een rivier met een mini strand er aan. In de avond nog een cocktail op waar iets met Blue Curaçao in zat. Je zou zeggen dat ik afkick verschijnselen zou krijgen na 2 weken geen alcohol, maar toch was de niet zo lekker als ik had verwacht. Zaten we op ons gemakske, kwam de vrouw van het hotel ineens met een Sivada aanzetten (groot insect). Er is iets in mij veranderd waardoor ik de insteek heb van ‘gewoon doen!’ dus weer een overwinning voor mezelf dat ik dat ding heb vastgehouden.

Zaterdag 29/11/2014 Khao Sok
De volgende ochtend had ik als ontbijt French Toast, oehh wat was dat lekker zeg! Een ei kun je me voor wakker maken, dus het was fissa voor mij. Om 8.30u zijn we begonnen met een jungle trekking, die de hele ochtend zou duren. We hadden een super leuke gids genaamd Aram die telkens grapjes maakte en overal wel kleine dieren spotte. Zo hebben we een vliegende salamander gezien, grote spinnen, apen, boomkikkers en op het laatst nog een kleine slang. Ik had het gevoel alsof ik een bootcamp van 3 uur aan het doen was, omdat het berg op berg af, naar links naar rechts was. Af en toe zag je lianen hangen en de gids zei dat je er aan kon slingeren. Nou dat hoef je geen 2x te zeggen en hoppa daar ging ik als een of andere Jane in de Jungle zwieren aan die liaan! Eenmaal op de helft kwamen we aan bij een waterval, pfoeh wat was het heerlijk om een plons te nemen! Het water was niet heel helder, maar het was wel fijn om even te kunnen zwemmen. Toen ik mijn slippers weer aan wilde doen zag ik dat er een heleboel vlinders op zaten. Ik kon ze zo met mijn hand pakken en ze bleven gewoon zitten. Na een hele fotorapportage gemaakt te hebben wilde ik mijn slippers weer aan doen, maar ik merkte dat de vlinders er gewoon op bleven zitten of mee fladderden. Bij deze plek was ook een liaan, maar dit keer in de vorm van een schommel, geweldig om dit in deze omgeving te kunnen doen. We kwamen op een gegeven moment weer een salamander tegen die we vast mochten houden. Ik dacht dat het weer een vliegende was, dus ik begon het beest van boven naar beneden te bewegen zodat hij zijn vleugels uit zou slaan. Die man vet hard lachen, bleek het een gewone salamander te zijn! Aangezien de gids steeds grapjes maken besloten Monika en ik iets terug te doen. SSST quiet en we wezen ergens naartoe. ITS A WILD BIKE! Stond daar ineens een fiets midden in de bushbush, die vent natuurlijk lachen. GOTYA!
Rond een uurtje of 2 zijn we gaan ‘tuben’, dat houdt in dat je in een band gaat zitten en op de rivier gaat dobberen. Echt ge-nie-ten, voetjes in het water, meegenomen worden door de stroming en de zon op je bol. ‘Put your bum up’ wanneer er allemaal grote stenen lagen of het water heel laag stond. De hele weg door was het een grote grap om naar Charlotte te kijken, aangezien zij steeds in de bosjes lag met haar band en dan weer tegen een steen aan zwom. Door peddelen vrouwke! Dan maakte ze weer een hilarische ‘wieberen’ beweging en kwam ze 1 meter vooruit haha! Onderweg hebben we nog wat slangen gespot, echt super gaaf. Voor het restaurant hing een touw waarmee je de rivier in kon zwieren. Dit moesten we natuurlijk uittesten, dus hoppaa daar vloog ik het water in!
In de avond hebben we UNO gespeeld en hiermee ook een memorie-variant gemaakt. Wat kun je toch eigenlijk veel doen met kaarten, we hebben zelfs kaartenhuizen gebouwd!

Zondag 30/11/2014: Khao Sok/Kuraburi
We hadden allemaal geen wekker gezet, maar werden al vroeg wakker door de apen die ruzie maakten. Weer eens wat anders dan IEH IEH IEH IEH. Ik had niet heel fijn geslapen doordat ik mijn kleding gisteren buiten had gehangen om te drogen en ik bang was dat ik ineens een aapje in mijn bikini rond zou zien lopen. We hebben deze dag vrij weinig gedaan, gewoon lekker gechillt en spelletjes gedaan. Rond 2u zijn we weer naar ons huisje gegaan en bij aankomst zagen we dat de 7/11 onder ons huisje open was! Toen we 2 weken geleden hier aankwamen waren ze bezig met het bouwen van de supermarkt en 2 weken later was deze al open echt niet normaal!

Sorry jongens voor deze ELLENlange verhalen. Ik kort mijn avonturen binnen 1 week al in van 10 A4-tjes naar 3, dus korter gaat niet. Toch hoop ik dat jullie een beetje een beeld hebben van wat ik allemaal doe en meemaak. Nou ajuu en tot volgende week!