Wat een ge-wel-dige eerste week, helemaal verliefd

Maandag 17-11-2014 Kuraburi: Eerste dag stage
We kunnen op de fiets naar stage en we waren nog geen 5 minuten onderweg of mijn ketting lag er al af, haha! We kwamen heelhuids aan op een vrij grote school waar Grade 1-6 zit en een soort kleuterklasje is. Bij ieder klaslokaal waar we voorbij kwamen zeiden de kinderen en leraren ‘Sawadee Ka’ en zwaaiden met de grootste glimlach die ze op konden zetten. De kinderen volgen ‘live’ les via de tv en moeten nazeggen of opschrijven wat de docent op de tv verteld. Een lerares kwam aan met een plastic zakje waar gefrituurde banaan in zat en ik moet ooit van ‘wat een boer niet kent dat vreet hij niet’ af en het was best lekker! Ze vinden een blanke huidskleur heel mooi, in tegenstelling tot spray-tanns bij ons. Lerares Sor had een schema gemaakt, zodat we weten wanneer we lessen, gym en groepsactiviteiten moeten doen. De leraressen op school spreken nauwelijks Engels, het niveau is bijna net zoals dat van de kinderen waardoor het met handen en voeten communiceren is.
Het eten voor ons stond al klaar, namelijk een flink bord met rijst, soep, iets met kokos en pittige curry. In Thailand eten ze óf pittig óf zoet eten, terwijl wij gewend zijn om er tussenin te zitten. De lerares legde me uit dat je de groenten moest dippen in de saus, dus daar ging ik. Ik wist werkelijk waar niet wat me overkwam, heel mijn mond stond in brand! Na het eten gingen we buiten voetbal kijken en dachten: Hoe kun je ooit onthouden wie bij wie hoort? We kwamen al snel met het antwoord, namelijk team sok tegen team no-sok. Tja, je moet iets als je allemaal hetzelfde uniform aan hebt en hetzelfde kapsel hebt. De meisjes hebben trouwens allemaal een boblijn en de Birmese kinderen kun je herkennen aan hun witte gezicht, omdat zij iets van witte poeder opsmeren.

‘You can do groupactivity now?’ Hoo wacht even vrouwke, moeten wij serieus voor heel de school binnen 1 minuut een activiteit gaan verzinnen van een uur? Zo flexibel als we zijn begonnen we met een voorstelrollenspel. Dan is de tijd daar dat je ineens een activiteit moet gaan bedenken terwijl 75 kinderen je aankijken. We besloten om wat liedjes te zingen en dat de kids het ritme dat wij maakten naklappen. Charlotte kwam met het briljante idee om de polonaise te introduceren. Ze begonnen niet in de polonaise te lopen maar te rennen, waardoor er af en toe wat kinderen sneuvelden. Tijd om het iets rustiger aan te doen, dus alle kinderen mochten in een kring gaan zitten, een bal rollen en vertellen wat de naam was/hoe oud ze waren/welke eten ze lekker vinden. De kinderen vonden het echt super leuk om zo actief bezig te zijn en ze begrepen ook vrij snel wat de bedoeling was.

Dinsdag 18 november 2014: Kuraburi: 2e dag school
Terwijl ik dit typ betrap ik mezelf er op dat ik Engels en Nederlands door elkaar schrijf, omdat wij natuurlijk op stage alleen maar Engels praten. Voor de supermarkt lag een varken helemaal uit elkaar, echt super fijn in de vroege ochtend. Ook hebben we ontdekt dat ze tosti’s hebben!
Tijdens de lessen op stage hebben we poppetje getekend op het bord waarbij de kinderen 1 voor 1 het hoofd mochten opvullen met ogen, oren enz. en de naam van het lichaamsdeel op moesten noemen. De kinderen moesten ook opschrijven wat gezond/ongezond eten was en we hebben nog sportoefeningen gedaan zoals springen en rennen. Van langzaam naar snel wat heel grappig was en waardoor we helemaal moe waren. Wat we merkte was dat de kinderen na een tijdje 1 voor 1 naar voren durfden te komen, wat heel leuk was om te zien. Verder hebben we een liedje geleerd en voorgedaan aan de klas. Het werkt hier in Thailand zo dat wanneer ze je een onderwerp geven over een les om die voor te bereiden, ze tijdens de les ineens een heel onderwerp uitleggen, omschakelen dus! Er was 1 jongetje dat volgens Sor niet kon schrijven en praten en hij had ook geen pen/papier voor zich liggen. Ik bedacht me dat hij het misschien niet goed kon lezen, waardoor ik de zinnen op een los blaadje had geschreven en bij hem neer had gelegd. Toen gebeurde er iets wat ik niet aan had zien komen. Het jongetje begon de zinnen na te schrijven en wapperde vrolijk met zijn blaadje toen hij klaar was en het aan mij wou laten zien. Wat een eye-opener, niets is wat het lijkt!
Deze dag hebben we onze Thaise nicknames gekregen, die van Charlotte is Joy (vrolijk) en die van mij is Mali (mooie bloem). Tijdens het fietsen komen we 2 tempels tegen en we besloten om er eens een kijkje te nemen en kiekjes te nemen. Wat gedetailleerd zeg, echt geweldig. Bij het avond eten had ik weer rijst met kip, maar op de menukaart stonden ook frietjes! Tja je bent Westers of je ben het niet!

Woensdag 19 november 2014: Kuraburi: 3e dag school
De dag of beter gezegd nacht begon goed, aangezien we pas om 3u lagen te slapen. We hebben de meest hilarische gesprekken gehad en briljante ideeën bedacht in die nacht. Na ongeveer 4,5 uurtjes geslapen te hebben waren we bijna niet wakker te krijgen. Snoozen to the max en wallen waar ze in Amsterdam jaloers op zijn. Enigszins slaperig gingen we naar stage toe. We werden weer leuk verwelkomd en toen we voor de klas stonden gingen de kids staan en zeiden: ‘Good morning teacher! How are you! I am fina, how are you? I am fine, thank you! Dit is het riedeltje dat iedere dag wordt opgedreund. We hebben een soort van ‘Ik ga op reis en neem mee’ idee gedaan met sportbewegingen, waardoor we uiteindelijk zo bezweet waren als een otter die net uit het water kwam. We hebben de kinderen verder nog galgje geleerd (vinden ze ge-wel-dig!) en huiswerk meegegeven. We beginnen bijna in iedere klas met een liedje, maar aangezien de kids niet weten wat ze zingen krijg je dit: Heeaa sjoeldeee nieeee and tooo nieeee and tooo. We kwamen er ook achter dat we in blokletter moeten schrijven, omdat ze anders geen flauw idee hebben wat er staat. Bij het eten willen we Sor de volgende keer ‘goede toelie’ aanleren, omdat zij ons ‘A roi’ heeft geleerd, wat betekent dat het eten lekker is. De kinderen hadden gehoord dat ik voetbal, dus ze vroegen of ik mee wilde doen. Toen ik 1 kindje had ‘gedolt’ begon iedereen te lachen en te juichen en toen ik de bal kopte werden ze al helemaal wild. Een vrouw die voetbalt en ook nog kopt? Dat kennen ze in Thailand niet. Tijdens de gymles hadden we estafette gedaan, waarvoor we een heel parcour hadden uitgezet. Het was echt hilarisch om te zien hoe fanatiek de kids waren. De kinderen waarderen het dat we er zijn, dit merkt je aan het geven van knuffels, tekeningen, zwaaien en de hele dag door lachen.

Donderdag 20 november 2014: Kuraburi: 4e dag school
Bij het nakijken van het huiswerk tekenen we smileys, wat de kinderen supertof vinden. We hebben weer galgje gespeeld (uitleggen is nog best lastig) en ‘the food song’ uitgelegd. Geprobeerd uit te leggen dat het niet I’m a big kiSSS is, maar kiDDD. De lerares zong het gewoon verkeerd voor en de kinderen wisten echt totaal niet waar het lied over ging, bij deze dus wel. We proberen de oefeningen en werkvormen te herhalen, zodat de kinderen het beter onthouden en begrijpen.
Bij Class 2 was het onderwerp Animals. Wij begonnen met het tekenen van dieren (mislukte kat) en daarna mochten de kinderen dieren tekenen. We hebben liedjes gezongen en vroegen welke bewegingen en geluiden de dieren op het bord maakten. Van de jongens heb ik een blaadje uit een voetbal magazine gehad waar Peppe op stond, Ronaldo en Messi. Teacher football!! De volgende les was Thais en aangezien ik daar 0 van begrijp probeerde ik de tekens maar na te schrijven. De kinderen vonden het hi-la-risch en gingen klappen. In de pauze had ik mijn lucky moment, want we kregen rijst met een gebakken ei. En aangezien ik dat al bijna een week niet op had was ik harstikke blij. We kregen er een of andere ranja bij met ‘jelly’ dingen er in wat leek op kikkerdril. We hadden gisteren met kinderen afgesproken om te volleyballen, maar aangezien het volleybalnet was weggehaald hadden we een veld gemaakt van schoenen. Klas 6 kan iets beter Engels en we hadden kaartjes gemaakt met de maanden van het jaar en de dagen van de week. Deze moesten ze in groepen in de goede volgorde leggen en wanneer ze klaar waren moesten ze roepen.
Wat leuk is, is dat ze ons langzaam aan beginnen te herkennen (al is dat niet moeilijk als je de enige 4 blanken bent in een heel dorpje). Eenmaal op het appartement hoorden we gegil op de gang en geklop op de deur! Het is bruin en zit bij de wc.. Nee geen poep maar een HUGE KAKKERLAK! We hebben er zeker een half uur over gedaan, maar met teamwork maakten we hem paraat! Ge maakt t mee, ge maakt t mee! Morgen retteketet naar Phuket!

Vrijdag 21 november 2014: Kuraburi/Phuket: 5e dag school
Aangezien het niveau van de kinderen qua Engels niet heel hoog ligt, leggen we de focus op het visueel maken van woorden en zinnen. Zo hebben we al galgje ingezet, het tekenen/schrijven op het bord, het zingen van liedjes en de woordkaartjes (dagen/maanden). Vandaag hebben we er memorie aan toegevoegd. Na deze les hebben we al onze free time besteed aan het maken van posters die we zouden gebruiken tijdens de groepsactiviteit. Als laatste les hadden we de groepsactiviteit en we hadden als idee om dansjes en liedjes te doen. We hebben de kinderen de Vogeltjesdans, Macarena, Que Si Que No geleerd, echt helemaal te gek!

Zaterdag/Zondag 22/23 november 2014: Phuket
Zaterdag werden we een half uur te laat opgehaald door de taxi om naar de James Bond eilanden te gaan in Phuket. Nadat we veel te laat aankwamen op bestemming, bleek dat we aan de verkeerde kant van het eiland gedropt waren. Het leek wel lotto weekend miljonairs, het publiek stemde voor een goede oplossing maarja welke? 50/50 was dat de boten niet meer gingen varen dus dat viel al af. Toen bleef het belletje over en daar hadden we Monica voor, die had mooi geregeld dat we met een speedboot konden gaan! Heerlijk uitgewaaid voor op het dek (flink verbrand) en toen kwamen we aan. Het was net Expeditie Robinson, zo mooi was het! We hebben gekanoet, van een 3 meter hoge boot afgesprongen, rondgewandeld op de JamesBond eilanden en nog wat andere eilandjes. Op de terugweg kwam er ineens een storm opzetten waar we 1,5u in hebben gezeten. Eenmaal bij de haven was de bus vol dus moesten we over de pier rennen in de stromende regen. Ik was iets te fanatiek, want de andere meiden waren blijkbaar in de achterbak van een truck gesprongen terwijl ik nog aan het rennen was. Ik hoorde geschreeuw achter me en ik moest er bij komen zitten. Ik jumpte met volle overtuiging in de achterbak, mijn benen vlogen in de lucht en toen zag ik pas dat ik boven op vuilniszakken was gesprongen. Iedereen natuurlijk hartstikke hard lachen want het moest er heel komisch uitgezien hebben. Op dat moment voelde ik me net de stuntman Jackie Chen! In de avond nog in Phuket wat gegeten en op tijd naar bed gegaan.
Zondag zijn we naar Phangan Beach geweest. De weg er naartoe leek net alsof je in de houten achtbaan zat van de Efteling, heuvel op heuvel af. Helling proef to the max echt niet normaal. Het strand was niet overdreven mooi, het had een beetje weg van de stranden in Albufeira. De zee temperatuur was wel lekker en toen ik van het zonnetje aan het genieten was keek ik op mijn gemakje naar rechts. Mee dat ik dat deed hoorde ik een flinke knal en zag ik dat een vrouw op een jetski volop tegen een vissersbootje aanvaarde. Dit is op zich al erg genoeg, maar ze was verstrikt geraakt in de touwen waarde boten mee vast lagen. Ze kon nog lachen, maar ondertussen had ze mooi wel 3 touwen in haar keel staan. Gelukkig kwamen er mensen snel te hulp schieten en konden wij op ons gemak weer gaan zonnen. Nog genoten van het weer en om 3u werden we opgehaald en hadden we de bus weer terug naar ons huisje. Home sweet home!