Sawadee Ka (Hallo) allemaal!
Door: ellenvankuijk
Blijf op de hoogte en volg Ellen
17 November 2014 | Kenia, Watamu
Vrijdag 14-11-2014 Nederland
Het is 1uur in de middag en ik sta voor een helse keuze: Wat wordt mijn laatste lunch in Nederland voor vertrek? Wordt het een ei, een tosti, worstenbroodje, pittige kip samba salade? Ach.. Ik ga maar 7 weken weg dus ik moet niet zo moeilijk doen. Keuze maken keuzes maken, wat ben ik daar slecht in! Hetzelfde geldt voor het inpakken van mijn koffer. Heb ik wel genoeg shirtjes bij en matcht deze broek wel bij de kleren die ik in mijn koffer heb zitten? Els wat doe je toch moeilijk, doe gewoon wat jij denkt dat goed is, want die Thaise mensen kijken niet zo nauw (eigenlijk juist wel met die oogjes, maar goed).
In de avond voelde het een beetje als een mini kerstdiner met ons pap: Proosten met een heerlijk koude Radler, het eten van chips (cheese en union of course), kletsen en 1 en al gezelligheid. Ondertussen stroomden de berichtjes op Facebook binnen en stond mijn telefoon roodgloeiend. Superlief dat al mijn vrienden en familie zo achter mij staan! Bijna heel de avond met Kaj gespeeld, want wat ga ik die kleine rakker missen! Aan papa en mama de laatste 3 nachtkussen gegeven (zelfs 2 rondes aangezien ze dit 7 weken moesten missen) en daarna genoten van mijn zachte bed.
Zaterdag 15-11-2014 Nederland/Hongkong
20,1 Kilo, pfoeh wat was ik blij! En nee, zo veel ben ik niet afgevallen (was het maar zo’n feest), maar mijn koffer was maar 0,1kg te zwaar. Na afscheid te nemen van onze Rob die nog als een tierelier was, kwamen we 4uur te vroeg op Schiphol aan. Snel mijn koffer ingecheckt en al snel kwamen we de rest van de meiden tegen. Dan was er natuurlijk nog het afscheid van mijn ouders en Anne, waarbij ik kon merken dat ze ontzettend trots op me zijn en me alle geluk van de wereld toewensen. Na een stevige knuffel, een dikke kus en met kerst- en nieuwjaarswensen op zak, kon ik doorlopen naar de douane. Toen kwam bij ons alle 4 het besef: Jeetje we gaan nu echt naar Thailand! Stuiterend liepen we de douane door, waar ineens een beveiliger naar ons toe kwam. Oh oh foute boel dachten we, totdat hij vroeg of iemand van ons mee wilde werken aan een onderzoek. Charlotte bood zich aan en zij moest geld verstoppen, wat de speurhond moest zoeken. Echt super cool om dat zelf mee te maken, omdat je dat gewoonlijk alleen bij ‘Border Security’ ziet. Ook al kennen we elkaar nog niet goed, ik heb toch het gevoel dat dit helemaal goed gaat komen! Er zat gelukkig niemand achter mij in het vliegtuig dus ik kon de ‘lean back’ move doen en heerlijk onderuit film liggen kijken. De piloot stelde zichzelf even voor en ik geloofde mijn oren niet. Gorden Ramsey was de naam en nee het is geen grap, al dacht ik dit wel toen ik mijn eten kreeg. Van een beroemde chef uit een 4 sterrenrestaurant in gedachten, naar een visser die toevallig aardappeltjes zag drijven en die op mijn bord had gegooid. Maar ach we zullen het er maar mee moeten doen, er zijn ergere dingen in het leven. Gelukkig verliep bij de vlucht alles volgens plan en landden we zelfs te vroeg in Hongkong.
Zondag 16-11-2014 Hongkong/Phuket/Kuraburi
Het vliegtuig naar Phuket was redelijk klein en met een kleine nekhernia zijn we toch heel aangekomen op onze eindbestemming: Thailand! Nog even door de douane wat vrij lang duurde, maar we hadden ondertussen wel leedvermaak door een vrouw die rondliep met noodles op haar hoofd. Mooie kleine gele lange krulletjes, de klanten van Roy Donders zouden er jaloers op zijn. Eenmaal door de douane van Phuket begonnen onze ogen te glinsteren bij het zien van onze koffers! Best spannend als je in totaal 15uur moet vliegen en je tussendoor niet kunt checken dat je koffer veilig is aangekomen. Glunderend stapten we naar buiten, waar ons een taxichauffeur stond te wachten en een flinke smak hitte richting onze kant op kwam. Het was pas ochtend, maar de zon stond op standje sambal en dat was wel even anders dan die regen waarin we waren vertrokken. Hier kunnen we wel aan wennen!
Aan het verkeer in Thailand daarentegen niet, het maakt namelijk niet uit of je links of rechts inhaalt. Na een reis van ongeveer 3u kwamen we aan in het plaatsje ‘Kuraburi’. In het begin dachten we: Humpfh? Dit kan het toch niet zijn? We vonden het zo rustig op straat, we hadden het veel levendiger verwacht, maar het was tenslotte ook zondag. Toen we ons ‘paleisje’ zagen moesten we wel even wennen, ik citeer Rob Geus: Man man man, hier wordt ik niet vrolijk van. Het is niet spik en span, maar het is echt wel prima voor 5 weken. Nog even een kleine portie avondeten gehaald en daarna zijn we in ons appartement gaan ‘pesten’. Nadat ik bijna iedere ronde verloren had besloten we na enige tijd om iets anders te doen. Maarja.. Wat kun je doen wanneer je geen materialen hebt? ‘Wie ben ik ‘ komt dan natuurlijk als eerste bij je op. Charlotte haalde haar memoblaadjes en toen konden we namen schrijven. Wat hebben we me toch een partij gelachen! Na een paar rondes vragen stellen gaven we wat hints, omdat sommige dingen toch wel lastig te raden waren. Ben ik een mens? Ja, maar toch ook nee, ik weet het eigenlijk niet. Of de hint: je bent echt een stuntpiloot. Tja, wat moet je daar nou toch mee? Ronde 1 bestond uit: Gordon Ramsey, Pinokkio ik, Pippi Langkous en Roy Donders. Ronde 2 bestond uit: Mr Bean, Linda de Mol, Sebastiaan de krab en Marlinde. Werkelijk waar de meest geweldige hints en vragen kwamen voorbij. Toen de ene gaap na de andere voorbij kwam besloten we om naar onze eigen kamers te gaan, zodat we morgenvroeg fris en fruitig aan onze eerste stagedag konden beginnen, woehoee! Nog even gedoucht en daarna eigenlijk prima geslapen op het bed waar je de vering bijna kunt voelen. Maar goed, we hebben de eerste dag in het wonderschone Thailand overleefd.
De doelgroep van dit project zijn Thaise kinderen en Birmese vluchtelingen. Het hoofdaspect is het geven van Engelse les, maar ik kijk vanuit een pedagogisch oogpunt naar de gang van zaken binnen het Thaise onderwijs. Waarbij kan ik leerlingen ondersteunen of juist de leerkrachten? Wat zijn de overeenkomsten of juist de verschillen en is het per definitie slecht dat de Thaise gemeenschap het onderwijs anders vormgeeft dan wij? Door mijn ervaring in Kenia heb ik niet meer het beeld dat ik ‘de wereld ga verbeteren’ of een grote rol ga spelen in het leven van de kinderen. Ik ben vooral heel nieuwsgierig naar andere culturen en of ik mezelf aan kan passen.
Ik geloof in: ‘Everything happens for a reason’ en ik ben uiteindelijk blij dat ik naar Thailand mocht gaan! Ik heb namelijk kennis gemaakt met 3 lieve meiden (Charlotte, Monika en Kimberley) en samen gaan we nog 2 weken doorreizen. Ik vind het super tof dat ik nu nog niet in het toeristische gedeelte terecht ben gekomen, zodat ik van de ‘echte’ Thaise cultuur kan proeven.
Lieve mensen, Kop Koen Kha (Dankjewel) voor het lezen van mij superlange verhaal, ik zal jullie wekelijks up to date houden van mijn avontuur. I hope you like it!
Heel veel liefs, Ellen
Het is 1uur in de middag en ik sta voor een helse keuze: Wat wordt mijn laatste lunch in Nederland voor vertrek? Wordt het een ei, een tosti, worstenbroodje, pittige kip samba salade? Ach.. Ik ga maar 7 weken weg dus ik moet niet zo moeilijk doen. Keuze maken keuzes maken, wat ben ik daar slecht in! Hetzelfde geldt voor het inpakken van mijn koffer. Heb ik wel genoeg shirtjes bij en matcht deze broek wel bij de kleren die ik in mijn koffer heb zitten? Els wat doe je toch moeilijk, doe gewoon wat jij denkt dat goed is, want die Thaise mensen kijken niet zo nauw (eigenlijk juist wel met die oogjes, maar goed).
In de avond voelde het een beetje als een mini kerstdiner met ons pap: Proosten met een heerlijk koude Radler, het eten van chips (cheese en union of course), kletsen en 1 en al gezelligheid. Ondertussen stroomden de berichtjes op Facebook binnen en stond mijn telefoon roodgloeiend. Superlief dat al mijn vrienden en familie zo achter mij staan! Bijna heel de avond met Kaj gespeeld, want wat ga ik die kleine rakker missen! Aan papa en mama de laatste 3 nachtkussen gegeven (zelfs 2 rondes aangezien ze dit 7 weken moesten missen) en daarna genoten van mijn zachte bed.
Zaterdag 15-11-2014 Nederland/Hongkong
20,1 Kilo, pfoeh wat was ik blij! En nee, zo veel ben ik niet afgevallen (was het maar zo’n feest), maar mijn koffer was maar 0,1kg te zwaar. Na afscheid te nemen van onze Rob die nog als een tierelier was, kwamen we 4uur te vroeg op Schiphol aan. Snel mijn koffer ingecheckt en al snel kwamen we de rest van de meiden tegen. Dan was er natuurlijk nog het afscheid van mijn ouders en Anne, waarbij ik kon merken dat ze ontzettend trots op me zijn en me alle geluk van de wereld toewensen. Na een stevige knuffel, een dikke kus en met kerst- en nieuwjaarswensen op zak, kon ik doorlopen naar de douane. Toen kwam bij ons alle 4 het besef: Jeetje we gaan nu echt naar Thailand! Stuiterend liepen we de douane door, waar ineens een beveiliger naar ons toe kwam. Oh oh foute boel dachten we, totdat hij vroeg of iemand van ons mee wilde werken aan een onderzoek. Charlotte bood zich aan en zij moest geld verstoppen, wat de speurhond moest zoeken. Echt super cool om dat zelf mee te maken, omdat je dat gewoonlijk alleen bij ‘Border Security’ ziet. Ook al kennen we elkaar nog niet goed, ik heb toch het gevoel dat dit helemaal goed gaat komen! Er zat gelukkig niemand achter mij in het vliegtuig dus ik kon de ‘lean back’ move doen en heerlijk onderuit film liggen kijken. De piloot stelde zichzelf even voor en ik geloofde mijn oren niet. Gorden Ramsey was de naam en nee het is geen grap, al dacht ik dit wel toen ik mijn eten kreeg. Van een beroemde chef uit een 4 sterrenrestaurant in gedachten, naar een visser die toevallig aardappeltjes zag drijven en die op mijn bord had gegooid. Maar ach we zullen het er maar mee moeten doen, er zijn ergere dingen in het leven. Gelukkig verliep bij de vlucht alles volgens plan en landden we zelfs te vroeg in Hongkong.
Zondag 16-11-2014 Hongkong/Phuket/Kuraburi
Het vliegtuig naar Phuket was redelijk klein en met een kleine nekhernia zijn we toch heel aangekomen op onze eindbestemming: Thailand! Nog even door de douane wat vrij lang duurde, maar we hadden ondertussen wel leedvermaak door een vrouw die rondliep met noodles op haar hoofd. Mooie kleine gele lange krulletjes, de klanten van Roy Donders zouden er jaloers op zijn. Eenmaal door de douane van Phuket begonnen onze ogen te glinsteren bij het zien van onze koffers! Best spannend als je in totaal 15uur moet vliegen en je tussendoor niet kunt checken dat je koffer veilig is aangekomen. Glunderend stapten we naar buiten, waar ons een taxichauffeur stond te wachten en een flinke smak hitte richting onze kant op kwam. Het was pas ochtend, maar de zon stond op standje sambal en dat was wel even anders dan die regen waarin we waren vertrokken. Hier kunnen we wel aan wennen!
Aan het verkeer in Thailand daarentegen niet, het maakt namelijk niet uit of je links of rechts inhaalt. Na een reis van ongeveer 3u kwamen we aan in het plaatsje ‘Kuraburi’. In het begin dachten we: Humpfh? Dit kan het toch niet zijn? We vonden het zo rustig op straat, we hadden het veel levendiger verwacht, maar het was tenslotte ook zondag. Toen we ons ‘paleisje’ zagen moesten we wel even wennen, ik citeer Rob Geus: Man man man, hier wordt ik niet vrolijk van. Het is niet spik en span, maar het is echt wel prima voor 5 weken. Nog even een kleine portie avondeten gehaald en daarna zijn we in ons appartement gaan ‘pesten’. Nadat ik bijna iedere ronde verloren had besloten we na enige tijd om iets anders te doen. Maarja.. Wat kun je doen wanneer je geen materialen hebt? ‘Wie ben ik ‘ komt dan natuurlijk als eerste bij je op. Charlotte haalde haar memoblaadjes en toen konden we namen schrijven. Wat hebben we me toch een partij gelachen! Na een paar rondes vragen stellen gaven we wat hints, omdat sommige dingen toch wel lastig te raden waren. Ben ik een mens? Ja, maar toch ook nee, ik weet het eigenlijk niet. Of de hint: je bent echt een stuntpiloot. Tja, wat moet je daar nou toch mee? Ronde 1 bestond uit: Gordon Ramsey, Pinokkio ik, Pippi Langkous en Roy Donders. Ronde 2 bestond uit: Mr Bean, Linda de Mol, Sebastiaan de krab en Marlinde. Werkelijk waar de meest geweldige hints en vragen kwamen voorbij. Toen de ene gaap na de andere voorbij kwam besloten we om naar onze eigen kamers te gaan, zodat we morgenvroeg fris en fruitig aan onze eerste stagedag konden beginnen, woehoee! Nog even gedoucht en daarna eigenlijk prima geslapen op het bed waar je de vering bijna kunt voelen. Maar goed, we hebben de eerste dag in het wonderschone Thailand overleefd.
De doelgroep van dit project zijn Thaise kinderen en Birmese vluchtelingen. Het hoofdaspect is het geven van Engelse les, maar ik kijk vanuit een pedagogisch oogpunt naar de gang van zaken binnen het Thaise onderwijs. Waarbij kan ik leerlingen ondersteunen of juist de leerkrachten? Wat zijn de overeenkomsten of juist de verschillen en is het per definitie slecht dat de Thaise gemeenschap het onderwijs anders vormgeeft dan wij? Door mijn ervaring in Kenia heb ik niet meer het beeld dat ik ‘de wereld ga verbeteren’ of een grote rol ga spelen in het leven van de kinderen. Ik ben vooral heel nieuwsgierig naar andere culturen en of ik mezelf aan kan passen.
Ik geloof in: ‘Everything happens for a reason’ en ik ben uiteindelijk blij dat ik naar Thailand mocht gaan! Ik heb namelijk kennis gemaakt met 3 lieve meiden (Charlotte, Monika en Kimberley) en samen gaan we nog 2 weken doorreizen. Ik vind het super tof dat ik nu nog niet in het toeristische gedeelte terecht ben gekomen, zodat ik van de ‘echte’ Thaise cultuur kan proeven.
Lieve mensen, Kop Koen Kha (Dankjewel) voor het lezen van mij superlange verhaal, ik zal jullie wekelijks up to date houden van mijn avontuur. I hope you like it!
Heel veel liefs, Ellen
-
17 November 2014 - 16:51
Moeders :
Ha lel
Das al een mooi verhaal wat je daar op papier hebt gezet
En al het een en ander hebt waargenomen
Kind geniet ervan
Dikke vette kus -
17 November 2014 - 17:11
Iris:
Hee Ellen,
Super leuk om te lezen! Ik krijg alweer heimwee :(
Heel veel succes met je stage en ik ben benieuwd naar de volgende verhalen!
Liefs x Iris -
17 November 2014 - 17:56
Marion:
zo, maar 2 dagen weg en nu al een zo'n verhaal.
Genieten maar, liefs buuf Hans en Marion -
17 November 2014 - 17:57
Linda:
Elske!!
Wat een avonturen nu alweer haha. Me jou maakte alt wa mee!
Veel plezier lieve schat en ik volg je verhalen!!
Xxxx je super toffe vliegtuig vriendinnetje Linda -
17 November 2014 - 18:22
Gerda:
Hallo Ellen,
wat is het weer gezellig om die leuke mailtjes te lezen. Ik hoop er nog veel te zien, bedankt.
Geniet met volle teugen, maar dat zal wel lukken.
Succes met je stage en laat die Thaise mensen maar eens een poepie ruien.
Dikke kus tante Gerda -
17 November 2014 - 18:40
Monique:
Hallo Ellen,
Fijn om te lezen dat het zo goed gegaan is en dat je met de meiden al zo'n goeie klik hebt.
Heel veel plezier verder en vergeet ook niet tussendoor wat te werken..
Groet'n van Paulus en Monique. -
17 November 2014 - 21:38
Marian:
Hee Ellebel
Wat een mooi verhaal weer.
Geniet ervan meisje kijk weer uit naar je volgende verslag.
Kusjes van de kuikens uit de kinkenpolder -
17 November 2014 - 21:42
Amanda:
Ell/siss
Leuk om te lezen ! Geniet er van , zoiets maak je niet gauw meer mee en denk je over 50 jaar nog aan !
Dikke knuffel Ook van thiago -
18 November 2014 - 04:05
Elsbeth:
Ellennnn! Klinkt goed allemaal! Het verkeer klinkt herkenbaar haha toeteren ze daar ook allemaal vlak voordat ze elkaar inhalen?
Kusjes uit Sri Lanka,
Elsbeth (en ook van Daphne en Willeke) -
18 November 2014 - 08:20
Patricia, VSO:
Hoi Ellen, wat mooi een nieuw buitenlands avontuur voor jou. Hopelijk heb je veel aan je Kenia-ervaringen via VSO in 2012. Heb het goed en blijf gezond! groeten, Patricia -
18 November 2014 - 11:12
Anne:
Hee lel!
Wat een geweldig verhaal weer!
Geniet met volle teugen en hou je thai!
Kijk weer uit naar t volgende verhaal!
Een hele dikke kus van je zus
PS. Je vind t vast niet erg dat ik af en toe thuis je plekje in neem zodat ze je niet zo erg hoeven te missen ;) -
18 November 2014 - 13:04
Opa En Oma:
Hoi ellen,
Wij willen jou heel veel succes wensen en hopen dat je er goeie schik hebt.
We lazen dat ze daar hele bedden hebben.
We zagen afgelopen zondag dat je aan een pilsje zat op fb.
Heel veel groetjes en gezond weer terug.
Opa en Oma -
18 November 2014 - 13:17
Willy Van Kuijk:
Hoi Ellen
Een hele leuke tijd in Thailand geniet er van en succes!!!!
Ome Peter Tante Willy -
18 November 2014 - 18:38
Rens:
Djambo djambo Helena,
Leuk dat weer een reisje maakt :)
En uit er raad zijn de verslagen even uitgebreid als de vorige keer.
Ik blijf je volgens en heeeel veel plexier !!
Gr rens -
18 November 2014 - 19:15
Jose De Groot:
hoi Ellen,
Heel veel succes en maak er weer iets moois van.
Het zijn zo'n lieve mensen daar hè en lekker eten!!
Geniet ervan
Xxxxxxx tante sose
-
18 November 2014 - 22:05
Angela De Jong:
Hey Ellen!Wat spannend en leuk allemaal.Meid geniet ervan en ik hoop nog veel leuke verhalen te lezen tot lezens!!gr.Angela -
19 November 2014 - 22:27
Tini:
Hallo Ellen fijn dat ik weer een klein verhaaltje van je kon lezen,zoals gewoonlijk.
Leuk dat jullie goed met elkaar kunnen opschieten met z,n vieren. Daar had ik eigenlijk wel op gerekend. Zijn die Thaise mensen echt zo vriendelijk zoals wij hier altijd horen?
Mooie foto,s trouwens op facebook die helm staat je goed op de fiets ik dacht eerst dat je in Duitsland reed, maar het zal daar wel nodig zijn met links en rechts inhalen.
Veel lesplezier van de week en geniet van het weer daar.
Heel veel groetjes van je Daddy doei "................
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
