Week 13; moeilijk afscheid, slang/krokodilpark
Door: ellenvankuijk
Blijf op de hoogte en volg Ellen
28 April 2012 | Kenia, Watamu
Met best veel moeite heb ik dit laatste verslag geschreven. Wetende dat bij bijna alles wat je nu doet, het de laatste keer zal zijn. Zo ook dit verslag. Ik wil iedereen bedanken die gedurende deze 3 maanden mijn verhalen heeft gelezen en berichtjes heeft gestuurd.
21-04/22-04 Weekend
Vandaag met Anna en Renée naar een souvenir winkeltje in Watamu geweest. Anna had van Nelleke gehoord dat deze mevrouw eerlijke prijzen geeft. Allemaal hadden we een mandje vol met souvenirs en toen moest er onderhandeld worden. Renée raakte erg geïrriteerd aangezien ze de prijzen in Malindi wist en er op geen gegeven moment een man naast haar kwam zitten en haar aanraakte. Ook bemoeide steeds meer mensen zich met onze souvenirs. Anna en Renée haakten af aangezien de vrouw te veel vroeg. Ik wilde mijn spullen eigenlijk toch wel graag hebben dus voor 900 shilling heb ik nog best veel dingen gekocht. ’s Avonds hebben we gegeten bij de pizzeria, dit keer geen margharita met ham maar een wustel. Glenn was weer de afval bak want hij heeft nog van mijn pizza mee gegeten. Renée vond haar pizza niet lekker en de ober vroeg ‘take away?’. Hierop zei Renée ‘ja’. Vervolgens kwam hij aan met de pizza in een plastic zakje haha !! De ober kon zijn lach niet meer inhouden zat met zijn prodent smile te glunderen. Leuk avondje.
Vandaag met zijn allen naar de toeristen markt gegaan om de laatste souvenirs te kopen. Iedereen had weer veel te veel gekocht. In elk winkeltje hebben ze hetzelfde, dus als je net iets hebt gekocht en je ziet in een ander winkeltje hetzelfde maar dan mooier, dan heb je pech. Er wordt niet gewerkt met bonnetjes dus balen! We hebben nog gelunched bij I Love Pizza. Ik heb voor 100 shilling (€1) gegeten, een bordje met frites. En ik zat me toch vol! Vandaag heeft de stroom er weer bijna de hele dag afgelegen.
23-04 Maandag
Vanochtend weer vroeg uit de veren want we hebben nog maar 2 dagen te gaan. Ik ben erg blij dat ik met Glenn geplaatst ben op het project, want we stemmen dingen goed af en we kunnen het goed met elkaar vinden. En ook is het elke dag weer een feest om 15 minuten te lopen naar GOF. Dit keer kwam het liedje ‘We’re walking down the streets with our slippers on’, Granny slippers in mijn geval. Echt elke keer onzin waar het over gaat maar zo begint je dag wel goed.
Bij aankomst hebben we gelijk ochtendgymnastiek gedaan, want we hebben een potje gevoetbald. Het viel eigenlijk nog reuze mee met mijn slechte kwaliteiten. Een paar keer dollen en nog raak schieten in de goal ook! Desk weet niet wat hij ziet straks. Er was een kindje dat een gitaar had gemaakt van touw, hout en blikjes. En er kwam nog een goed geluid vanaf ook! Hierna zijn we naar het special house gegaan waar we het cadeautje hebben gegeven van Nel. Het was een poppenkast set. We wilden het niet aan de ‘gewone’ kinderen geven aangezien het dan binnen 5 minuten kapot/weg is. Het sloeg gelijk aan, want er kwamen kindjes naar binnen om het te proberen en ook het jongetje met down ‘Prince’ was aan het genieten.
Massy had in de middag chapati’s voor ons gemaakt, omdat ze wist dat we deze erg lekker vinden en we hierna nog maar 1 maaltijd hebben te gaan. Wat waren ze heerlijk!
We waren alle kleine kindjes kwijt en het bleek dat ze in het klaslokaal waren. In het lokaal zagen we dat er een man met een tondeuse in zijn hand stond en al een aantal kindjes waren kaal. Ik vond het persoonlijk een erg onprettig gezicht om alle kindjes met kale hoofden rond te zien lopen. Voor ons is het nu makkelijk om te zien wie een jongen/meisje is, maar als je hier net bent dan zie je dat niet.
24-04 Dinsdag
We hebben een foto gemaakt met de kleintjes zodat we ze niet vergeten. Dat was nog een hele klus, want de een begon te huilen, de ander had het wel weer gezien enz. Moses was er niet bij want die is naar zijn sponsors toe. We hadden Aunti Zawadi gevraagd om een foto te maken. Ze had nog nooit een fototoestel in haar handen gehad dus Glenn had uitgelegd hoe het werkte. Vervolgens hebben we er 10 minuten gestaan aangezien ze niet op het knopje durfde te drukken. Uiteindelijk kwam Eunice (ouder meisje) ons verlossen door de foto’s te maken.
Hierna zijn we naar de eetzaal gegaan om de ‘disco’ voor te bereiden. We hadden wat Keniaanse nummers gedownload via Youtube. In de keuken zag je Aunti Massy swingen samen met de kids. Jammer genoeg was dit maar van korte duur want internet deed het bijna niet. Kinderen hadden een cd meegenomen met echte Keniaanse liedjes. Gelukkig was Glenn een goede dj met geduld en konden we uiteindelijk toch nog dansen op de muziek. Zo gaaf hoe dat die kinderen dansen! Oud leert het aan jong en ze zakken naar beneden en bewegen zó met hun voeten dat wanneer ik het zou doen, ik in de knoop zou raken. Ik heb nog met Eunice de vogeltjesdans gedaan, iedereen moest heel hard lachen. Snap ik! Het was 1 grote gezellige boel. Later kwam ook de kok Walter meedansen en ook de oudere jongens. Toen ik een soort van wave met mijn armen keken alle kinderen me aan alsof ik iets heel geks deed. Ze probeerden het na te doen maar tevergeefs. Hierna volgde de ‘Romana’, deze konden ze wel heel goed. Met 5 man waren we de Romana aan het doen en wij maar zingen ‘Toeter toeter toeter toeter toeter’ haha! Ik heb Eunice en Rose de robot geleerd en terwijl ze een keniaans dansje aan het doen waren deed Eunice ineens de robot haha! Er werd gerammeld en toen was het chacula time.
We zijn naar de kleintjes gegaan waar we rijst met kool hebben gegeten. Ik besefte me dat dit de laatste keer was dat we hier zouden eten. 3 maanden lang 5x inde week bij dezelfde lieve huismoeders en schattige kinderen eten. Eigenlijk bij alles wat ik deze dag heb gedaan besefte ik me dat dit de laatste keer was. De laatste keer Angeloh met een volgepropte mond zien, de laatste keer de net geschoren hoofdjes, de laatste keer ‘Helena add food!’
We hebben foto’s uitgeprint en hier hebben we een bedankje op geschreven met natuurlijk de tekst ‘God bless you’, die we zo vaak hebben gehoord. Ik heb een soort speech gehouden voor de huismoeders om ze te bedanken voor de geweldige tijd. Hierna hebben we de foto overhandigd die ze vol trots aan het bewonderen waren. Ze hadden geen lijm, dus ze hebben met chapati deeg de foto aan de muur gehangen. Hierna afscheid genomen, Aunti Sanita en Zawadi waren een beetje kortaf jammer genoeg. Aunti Betty reageerde erg enthousiast en heeft een kleine speech gehouden om ons te bedanken. Als laatste moest ik mijn vriendin Massy gedag zeggen. Ze bedankte ons en moest helaas snel weer aan het werk. Je merkt heel erg goed dat ze geen emoties tonen bij het nemen van afscheid. Maar dat is ook niet gek, want als je een band opbouwt met iemand en hij gaat na een tijdje weer weg dan is dat lastig. Zeker als er na 3 maanden weer nieuwe mensen komen.
Hierna hebben we de koks bedankt en zijn we naar de managers gelopen. Nerry maakte nog de fout door te zeggen ‘You have a safe journey to Italy’ Uhm pardon, we wonen in Nederland! Paul had weer een zacht gekookt ei speech, wel heel lief.
In de middag ben ik nog naar GOF geweest om foto’s te maken van de dakpannen die ze van het sponsorgeld hebben gekocht. Ik zei tegen mama Sussy dat ik op de muur in alle talen welkom zag staan behalve in het Nederlands. Ze vroeg hoe dat je het schreef en wou deze graag op de muur laten verven samen met een windmolen haha! Heeft ze denk ik meegekregen van de spelletjesdag. Ik kwam Massy nog tegen en toen we elkaar om de armen vlogen begonnen er wel wat tranen te rollen bij ons. Mijn Keniaanse vriendin zie ik nooit meer In de avond heb ik nog best zwaar gehad. Misschien kom ik hier wel nooit meer terug, is dit de allerlaatste keer dat ik iedereen heb gezien.. Niet leuk!
25-04 Woensdag
Nou, vandaag onze eerste echte vakantiedag. Na 12 weken werken eindelijk tijd voor rust. Nouja werken, het tempo gaat een stuk langzamer maar dat kan ook niet anders met deze temperatuur. En iedereen heeft de tijd dus waarom haasten? Ik had vanochtend het gevoel alsof ik weer in Nederland zat. Het goot me er toch uit, zo erg is het in Nederland nog nooit geweest denk ik. Maar nee ik wou mijn bed nog niet uit dus me nog omgedraaid en om 10u opgestaan. Hierna de hele dag aan het zwembad gelegen.
26-04 Donderdag
Vandaag met zijn 4e naar het slangen/krokodillen park geweest in Malindi. Het kostte wel 1200 shilling, maar vooruit! Bij aankomst stonden er bakken met allerlei verschillende slangen. We hadden een gids die van alles vertelde. Wij stonden als brave toeristen achter de stenen bij de schildpadden. De gids kwam er aan en vroeg zich af waarom we niet in de hokken gingen. Wow mag dat echt ? Er waren hele kleine schildpadden en de grootste woog wel 110 kilo! Ik dacht eerst dat hij nep was, want zo’n joekel heb ik nog nooit gezien. Totdat hij bewoog en ik het toch wel warm begon te krijgen. De gids zei dat ik hem aan mocht raken, hij voelde erg ruw aan, precies zoals hij er uit ziet. En hij deed helemaal niets! We mochten ook nog wat schildpadden optillen voor de foto, zo cool! We dachten dat we op safari al geluk hadden toen we krokodillen hadden gezien, nou hier zaten er in 1 hok wel 50! Wat we niet hadden verwacht was dat we er ook eentje vast mochten houden. De gids sprong in het hok, pakte een kleine krokodil en die mochten we vasthouden. Zo’n raar gevoel dat je gewoon een krokodil in je handen hebt! Tijdens de rondleiding zag je echt joekels van krokodillen en hele gave slangen. Het toppunt was toch wel dat we een python van 30 kilo om onze nek mochten! Je hoorde sommige twijfelen, maar dit is iets wat je echt mee móet maken, dus hoppa ik ga wel als eerste. Wat gaaf joh, gewoon even een pythonnetje om je nek! Toen de gids hem er af wou halen klemde hij zijn staart vast aan mijn heup haha ik dacht die laat niet meer los! Als laatste mocht Rens, die zijn angst moest overwinnen. Heel gaaf dat hij het tóch heeft gedaan, al pakte de slang hem op een intieme plek haha! Een super gave dag.
27-04 Vrijdag
Lekker uitgeslapen vandaag, want we hebben een paar dagen vrij! In de middag zijn Glenn, Renée en ik gaan eten bij het echte Keniaanse restaurantje. Hier had je chapati’s voor 20 shilling, bonen voor 50 shilling enz. We hebben voor 90 cent p.p. onze buiken vol gegeten. Anna en Rens hadden vandaag hun laatste dag op Jomba’s. Leakna is in de middag ook nog langsgekomen. We hebben de rest van de dag aan het zwembad gelegen en in de avond zijn we voor de laatste keer bij de pizzeria gaan eten. In de avond hebben we met zijn 4e (3e) film gekeken, waarbij Renée en ik als Renel weer een paar keer helemaal in de scheur hebben gelegen. Top avond!
Voor alle mensen die hebben gesponsord heb ik een leuk filmpje van Paul die jullie bedankt. Ook staat er een filmpje op van de vogeltjesdans die ik heb gedaan. Veel kijkplezier en nogmaals bedankt! Deze laatste paar dagen gaan we nog lekker bijkleuren, bijpraten over wat we allemaal wel niet hebben meegemaakt en ook genieten van de laatste paar dagen met elkaar. Het is niet niks om ineens met 4 vreemden 24/7 in een vreemd land te zijn. Nu langzaam aan komt het moment om mijn koffers in te gaan pakken en dan is het definitief voorbij. Het zal raar zijn om binnen 8u van ‘zwarte’ stewardessen naar ‘blanke’ stewardessen te gaan.. Maar het is goed geweest, ik heb zo veel geleerd en gezien hier dat het ook leuk is om alles te delen met familie en vrienden.
Bedankt voor het volgen en het zou leuk zijn als jullie een berichtje achter laten over dit verslag en misschien nog iets dat je gewoon even kwijt wil.
Heel veel liefs,
Helena (mijn Keniaanse naam)
Ellen
21-04/22-04 Weekend
Vandaag met Anna en Renée naar een souvenir winkeltje in Watamu geweest. Anna had van Nelleke gehoord dat deze mevrouw eerlijke prijzen geeft. Allemaal hadden we een mandje vol met souvenirs en toen moest er onderhandeld worden. Renée raakte erg geïrriteerd aangezien ze de prijzen in Malindi wist en er op geen gegeven moment een man naast haar kwam zitten en haar aanraakte. Ook bemoeide steeds meer mensen zich met onze souvenirs. Anna en Renée haakten af aangezien de vrouw te veel vroeg. Ik wilde mijn spullen eigenlijk toch wel graag hebben dus voor 900 shilling heb ik nog best veel dingen gekocht. ’s Avonds hebben we gegeten bij de pizzeria, dit keer geen margharita met ham maar een wustel. Glenn was weer de afval bak want hij heeft nog van mijn pizza mee gegeten. Renée vond haar pizza niet lekker en de ober vroeg ‘take away?’. Hierop zei Renée ‘ja’. Vervolgens kwam hij aan met de pizza in een plastic zakje haha !! De ober kon zijn lach niet meer inhouden zat met zijn prodent smile te glunderen. Leuk avondje.
Vandaag met zijn allen naar de toeristen markt gegaan om de laatste souvenirs te kopen. Iedereen had weer veel te veel gekocht. In elk winkeltje hebben ze hetzelfde, dus als je net iets hebt gekocht en je ziet in een ander winkeltje hetzelfde maar dan mooier, dan heb je pech. Er wordt niet gewerkt met bonnetjes dus balen! We hebben nog gelunched bij I Love Pizza. Ik heb voor 100 shilling (€1) gegeten, een bordje met frites. En ik zat me toch vol! Vandaag heeft de stroom er weer bijna de hele dag afgelegen.
23-04 Maandag
Vanochtend weer vroeg uit de veren want we hebben nog maar 2 dagen te gaan. Ik ben erg blij dat ik met Glenn geplaatst ben op het project, want we stemmen dingen goed af en we kunnen het goed met elkaar vinden. En ook is het elke dag weer een feest om 15 minuten te lopen naar GOF. Dit keer kwam het liedje ‘We’re walking down the streets with our slippers on’, Granny slippers in mijn geval. Echt elke keer onzin waar het over gaat maar zo begint je dag wel goed.
Bij aankomst hebben we gelijk ochtendgymnastiek gedaan, want we hebben een potje gevoetbald. Het viel eigenlijk nog reuze mee met mijn slechte kwaliteiten. Een paar keer dollen en nog raak schieten in de goal ook! Desk weet niet wat hij ziet straks. Er was een kindje dat een gitaar had gemaakt van touw, hout en blikjes. En er kwam nog een goed geluid vanaf ook! Hierna zijn we naar het special house gegaan waar we het cadeautje hebben gegeven van Nel. Het was een poppenkast set. We wilden het niet aan de ‘gewone’ kinderen geven aangezien het dan binnen 5 minuten kapot/weg is. Het sloeg gelijk aan, want er kwamen kindjes naar binnen om het te proberen en ook het jongetje met down ‘Prince’ was aan het genieten.
Massy had in de middag chapati’s voor ons gemaakt, omdat ze wist dat we deze erg lekker vinden en we hierna nog maar 1 maaltijd hebben te gaan. Wat waren ze heerlijk!
We waren alle kleine kindjes kwijt en het bleek dat ze in het klaslokaal waren. In het lokaal zagen we dat er een man met een tondeuse in zijn hand stond en al een aantal kindjes waren kaal. Ik vond het persoonlijk een erg onprettig gezicht om alle kindjes met kale hoofden rond te zien lopen. Voor ons is het nu makkelijk om te zien wie een jongen/meisje is, maar als je hier net bent dan zie je dat niet.
24-04 Dinsdag
We hebben een foto gemaakt met de kleintjes zodat we ze niet vergeten. Dat was nog een hele klus, want de een begon te huilen, de ander had het wel weer gezien enz. Moses was er niet bij want die is naar zijn sponsors toe. We hadden Aunti Zawadi gevraagd om een foto te maken. Ze had nog nooit een fototoestel in haar handen gehad dus Glenn had uitgelegd hoe het werkte. Vervolgens hebben we er 10 minuten gestaan aangezien ze niet op het knopje durfde te drukken. Uiteindelijk kwam Eunice (ouder meisje) ons verlossen door de foto’s te maken.
Hierna zijn we naar de eetzaal gegaan om de ‘disco’ voor te bereiden. We hadden wat Keniaanse nummers gedownload via Youtube. In de keuken zag je Aunti Massy swingen samen met de kids. Jammer genoeg was dit maar van korte duur want internet deed het bijna niet. Kinderen hadden een cd meegenomen met echte Keniaanse liedjes. Gelukkig was Glenn een goede dj met geduld en konden we uiteindelijk toch nog dansen op de muziek. Zo gaaf hoe dat die kinderen dansen! Oud leert het aan jong en ze zakken naar beneden en bewegen zó met hun voeten dat wanneer ik het zou doen, ik in de knoop zou raken. Ik heb nog met Eunice de vogeltjesdans gedaan, iedereen moest heel hard lachen. Snap ik! Het was 1 grote gezellige boel. Later kwam ook de kok Walter meedansen en ook de oudere jongens. Toen ik een soort van wave met mijn armen keken alle kinderen me aan alsof ik iets heel geks deed. Ze probeerden het na te doen maar tevergeefs. Hierna volgde de ‘Romana’, deze konden ze wel heel goed. Met 5 man waren we de Romana aan het doen en wij maar zingen ‘Toeter toeter toeter toeter toeter’ haha! Ik heb Eunice en Rose de robot geleerd en terwijl ze een keniaans dansje aan het doen waren deed Eunice ineens de robot haha! Er werd gerammeld en toen was het chacula time.
We zijn naar de kleintjes gegaan waar we rijst met kool hebben gegeten. Ik besefte me dat dit de laatste keer was dat we hier zouden eten. 3 maanden lang 5x inde week bij dezelfde lieve huismoeders en schattige kinderen eten. Eigenlijk bij alles wat ik deze dag heb gedaan besefte ik me dat dit de laatste keer was. De laatste keer Angeloh met een volgepropte mond zien, de laatste keer de net geschoren hoofdjes, de laatste keer ‘Helena add food!’
We hebben foto’s uitgeprint en hier hebben we een bedankje op geschreven met natuurlijk de tekst ‘God bless you’, die we zo vaak hebben gehoord. Ik heb een soort speech gehouden voor de huismoeders om ze te bedanken voor de geweldige tijd. Hierna hebben we de foto overhandigd die ze vol trots aan het bewonderen waren. Ze hadden geen lijm, dus ze hebben met chapati deeg de foto aan de muur gehangen. Hierna afscheid genomen, Aunti Sanita en Zawadi waren een beetje kortaf jammer genoeg. Aunti Betty reageerde erg enthousiast en heeft een kleine speech gehouden om ons te bedanken. Als laatste moest ik mijn vriendin Massy gedag zeggen. Ze bedankte ons en moest helaas snel weer aan het werk. Je merkt heel erg goed dat ze geen emoties tonen bij het nemen van afscheid. Maar dat is ook niet gek, want als je een band opbouwt met iemand en hij gaat na een tijdje weer weg dan is dat lastig. Zeker als er na 3 maanden weer nieuwe mensen komen.
Hierna hebben we de koks bedankt en zijn we naar de managers gelopen. Nerry maakte nog de fout door te zeggen ‘You have a safe journey to Italy’ Uhm pardon, we wonen in Nederland! Paul had weer een zacht gekookt ei speech, wel heel lief.
In de middag ben ik nog naar GOF geweest om foto’s te maken van de dakpannen die ze van het sponsorgeld hebben gekocht. Ik zei tegen mama Sussy dat ik op de muur in alle talen welkom zag staan behalve in het Nederlands. Ze vroeg hoe dat je het schreef en wou deze graag op de muur laten verven samen met een windmolen haha! Heeft ze denk ik meegekregen van de spelletjesdag. Ik kwam Massy nog tegen en toen we elkaar om de armen vlogen begonnen er wel wat tranen te rollen bij ons. Mijn Keniaanse vriendin zie ik nooit meer In de avond heb ik nog best zwaar gehad. Misschien kom ik hier wel nooit meer terug, is dit de allerlaatste keer dat ik iedereen heb gezien.. Niet leuk!
25-04 Woensdag
Nou, vandaag onze eerste echte vakantiedag. Na 12 weken werken eindelijk tijd voor rust. Nouja werken, het tempo gaat een stuk langzamer maar dat kan ook niet anders met deze temperatuur. En iedereen heeft de tijd dus waarom haasten? Ik had vanochtend het gevoel alsof ik weer in Nederland zat. Het goot me er toch uit, zo erg is het in Nederland nog nooit geweest denk ik. Maar nee ik wou mijn bed nog niet uit dus me nog omgedraaid en om 10u opgestaan. Hierna de hele dag aan het zwembad gelegen.
26-04 Donderdag
Vandaag met zijn 4e naar het slangen/krokodillen park geweest in Malindi. Het kostte wel 1200 shilling, maar vooruit! Bij aankomst stonden er bakken met allerlei verschillende slangen. We hadden een gids die van alles vertelde. Wij stonden als brave toeristen achter de stenen bij de schildpadden. De gids kwam er aan en vroeg zich af waarom we niet in de hokken gingen. Wow mag dat echt ? Er waren hele kleine schildpadden en de grootste woog wel 110 kilo! Ik dacht eerst dat hij nep was, want zo’n joekel heb ik nog nooit gezien. Totdat hij bewoog en ik het toch wel warm begon te krijgen. De gids zei dat ik hem aan mocht raken, hij voelde erg ruw aan, precies zoals hij er uit ziet. En hij deed helemaal niets! We mochten ook nog wat schildpadden optillen voor de foto, zo cool! We dachten dat we op safari al geluk hadden toen we krokodillen hadden gezien, nou hier zaten er in 1 hok wel 50! Wat we niet hadden verwacht was dat we er ook eentje vast mochten houden. De gids sprong in het hok, pakte een kleine krokodil en die mochten we vasthouden. Zo’n raar gevoel dat je gewoon een krokodil in je handen hebt! Tijdens de rondleiding zag je echt joekels van krokodillen en hele gave slangen. Het toppunt was toch wel dat we een python van 30 kilo om onze nek mochten! Je hoorde sommige twijfelen, maar dit is iets wat je echt mee móet maken, dus hoppa ik ga wel als eerste. Wat gaaf joh, gewoon even een pythonnetje om je nek! Toen de gids hem er af wou halen klemde hij zijn staart vast aan mijn heup haha ik dacht die laat niet meer los! Als laatste mocht Rens, die zijn angst moest overwinnen. Heel gaaf dat hij het tóch heeft gedaan, al pakte de slang hem op een intieme plek haha! Een super gave dag.
27-04 Vrijdag
Lekker uitgeslapen vandaag, want we hebben een paar dagen vrij! In de middag zijn Glenn, Renée en ik gaan eten bij het echte Keniaanse restaurantje. Hier had je chapati’s voor 20 shilling, bonen voor 50 shilling enz. We hebben voor 90 cent p.p. onze buiken vol gegeten. Anna en Rens hadden vandaag hun laatste dag op Jomba’s. Leakna is in de middag ook nog langsgekomen. We hebben de rest van de dag aan het zwembad gelegen en in de avond zijn we voor de laatste keer bij de pizzeria gaan eten. In de avond hebben we met zijn 4e (3e) film gekeken, waarbij Renée en ik als Renel weer een paar keer helemaal in de scheur hebben gelegen. Top avond!
Voor alle mensen die hebben gesponsord heb ik een leuk filmpje van Paul die jullie bedankt. Ook staat er een filmpje op van de vogeltjesdans die ik heb gedaan. Veel kijkplezier en nogmaals bedankt! Deze laatste paar dagen gaan we nog lekker bijkleuren, bijpraten over wat we allemaal wel niet hebben meegemaakt en ook genieten van de laatste paar dagen met elkaar. Het is niet niks om ineens met 4 vreemden 24/7 in een vreemd land te zijn. Nu langzaam aan komt het moment om mijn koffers in te gaan pakken en dan is het definitief voorbij. Het zal raar zijn om binnen 8u van ‘zwarte’ stewardessen naar ‘blanke’ stewardessen te gaan.. Maar het is goed geweest, ik heb zo veel geleerd en gezien hier dat het ook leuk is om alles te delen met familie en vrienden.
Bedankt voor het volgen en het zou leuk zijn als jullie een berichtje achter laten over dit verslag en misschien nog iets dat je gewoon even kwijt wil.
Heel veel liefs,
Helena (mijn Keniaanse naam)
Ellen
-
28 April 2012 - 09:20
Jan En Gerda:
Hallo lieve Ellen
Wij hebben met heel veel plezier iedere keer je verslag gelezen en hebben er van genoten, zo mooi als jij kan schrijven. In ieder geval heb je er zelf ook een prachtig reisverslag aan, ben je in een keer klaar. Ik geloof graag dat je er een stuk zelfstandiger door bent geworden en ik hoop dat je een goede terugreis zult hebben. Dat wordt me wat als je weer thuis bent, al die vrienden die je dan weer ziet. Wij zullen er niet zijn omdat we op vakantie zijn maar zien je naderhand weer wel een keer. Het allerbeste lieve meid en tot ziens, bedankt voor het mooie verslag. -
28 April 2012 - 09:50
Wil & Pien:
Hoi Ellen,
wahhh het laaste verhaal wat kun je toch schrijven geweldig !!
geniet nog even van je vrije dagen en een heeeeeele goede terug reis.
dikke kus,
Wil & Pien xx -
28 April 2012 - 11:17
Mama:
He Lel
Fijn dat je bijna weer thuis bent.
Dit zal inderdaad een zware week zijn geweest!
Ik heb wel gezien dat je voor de swingende heupen nog een paar weekjes moet blijven dit kan soepeler :-)
Gaaf die python en die schilpadden .
Dit is een tijd geweest die je echt nooit zult vergeten.
En wie weet wat de toekomst nog brengt .
Kleintje ik zal blij zijn je weer in mijn armen te sluiten .
Geniet er nog van en je kunt geweldig vertellen maar dat wisten we al,je verhalen verveelde nooit.
Dikke kuuuuuuuuus -
28 April 2012 - 12:49
Yvette :
Hoi Ellen,
Bedankt voor je mooie verhalen en mooie foto's.
Groetjes uit het brabantse Drunen
Yvette -
28 April 2012 - 14:27
Ouders Rens:
Hallo Ellen
Wat is de tijd voorbij gevlogen niet te geloven nog een paar daagjes en dan zit het er al weer op.We hebben genoten van je verslagen we wensen je nog een paar fijne dagen en zie je woensdag op schiphol
Groetjes Germa en Janneman -
28 April 2012 - 16:06
Jolanda En Ruud:
Lieve Ellen
Wat kun jij super mooie schrijven, het is leuk om zo mee te kijken wat jij daar allemaal doet en allemaal mee maakt. echt super kanp van je.
Wat gaaf dat je een pyton om je nek gehad hebt en een schildpad vast gehad hebt echt super.
Geniet nog van je laatste dagen en een goeie terug reis.
tot snel
groetjes Jolanda en Ruud -
28 April 2012 - 19:12
Je Vader:
Hallo Ellen ,wat een gekke week heb je achter de rug. Afscheid nemen valt nooit mee, maar toch kun je terug kijken op een fijne en leerzame stage.Het filmpje van Paul is erg mooi, kun gelijk zien hoe vriendelijk en dankbaar de mensen daar zijn (ik neem aan dat de rest ook zo is) Weer een hoofdstuk afgesloten. De foto's van het slangenpark zijn te gek wie had het gedacht dat jij een slang en krokodil vast durft te houden. Verder lekker chillen de komende dagen. Ik denk dat we een hele andere dochter terug krijgen, het zal veel indruk op je maken de rest van je leven. Je moet maar denken ,dit pakken ze nooit meer van je af. En ik kan gerust zeggen dat ik ontzettend trots op je ben( jaloers ha ha ) Nou meid veel plezier nog deze paar dagen en we zien je op Schiphol. Veel kusjes van mij, en alvast een goede reis. Houdoe.............. -
28 April 2012 - 20:47
Peter-willy:
Hoi Ellen
Wat een geweldig verhaal weer.
Wat zullen wij al die spannend avontuurlijke leuke verhalen missen.
Wij hebben er wekelijks naar uitgekeken het was super.
Geniet nog even van je vrije dagen en een hele goed reis .
Ellen bedankt.
Peter-Willy van Kuijk -
29 April 2012 - 14:33
Kim:
Hoi Ellen,
Ik vond het erg leuk om iedere week je verhalen te lezen! Wat heb je een hoop leuke dingen meegemaakt. Dit is een ervaring die je de rest van je leven met je mee draagt! Geniet nog van je laatste dagen!!
Groetjes de familie van Oversteeg -
29 April 2012 - 15:55
Marian & Rini:
Hee die Ellebel
Wat een week weer afscheid nemen is nooit leuk.
Maar die slangen brrrrr wel knap van je hoor.
En die vogeljesdans wat leuk je kan terug kijken op een mooie en leerzame tijd dit nemen ze nooit meer af.
We hebben genoten van je verhalen knap van je bedankt hiervoor.
Geniet er nog een paar dagen van een hele goede reis en we zien je woensdag weer in Sprang Citty
Marian & Rini xxxxxxxxx -
29 April 2012 - 18:20
Ouders Anna-Lieke:
Geniet nog maar een paar dagen van het zwembad en de lekkere temperatuur. Zal in Nederland wel weer wennen zijn. Goed dat je nog dakpannen hebt kunnen schenken.
Dapper hoor met die slang!
Tot woensdag.
Groeten Edward en Marjolijn. -
30 April 2012 - 15:32
Ouders Glenn:
Hoi Ellen,
Hier onze laatste reactie;) we hebben je verslag met plezier gelezen!
Als je dit leest heb je je koffer al helemaal gepakt (als alles erin kan ).
Wij wensen je een goede reis en fijne vlucht!!!
Tot woensdag op Schiphol.
Goetjes Ad en Nelly -
30 April 2012 - 18:10
Jan En Ans:
Hoi Ellen,
Was de slang niet eng? misschien kun je er een meebrengen, als tas durf ik hem wel om mijn nek. Dapper van je om dit te doen.
GENIIET nog en paar dagjes. Ik heb ook met spanning steeds gelezen wat jij zoal schreef wat je meemaakte en deed.
Geweldig,knap en gedurfd.
Wat kom jij rijk terug.
En volgens mij lust je voortaan alles wat er thuis wordt opgeschept.(ha,ha).
Ellen nog een goede reis terug. Tot ziens, doei,doei. -
01 Mei 2012 - 16:08
Ouders Van Renée:
Lieve Ellen, We hebben genoten van al je verhalen! We zullen het gaan missen!
We zien elkaar op Schiphol!
Lieve groeten Ton en Anneke -
01 Mei 2012 - 18:46
Patricia (VSO):
Hoi Ellen,
Dank voor je mooie verslag. Ik wens je een heel goed laatste afscheid van alle mensen in Kenia, een voorspoedige terugreis en een heerlijk weerzien met al je familie en vrienden.
Tot spreeks!
Patricia (VSO)
-
08 Mei 2012 - 06:00
Arianne:
Jambo Helena,
Grappig dat je daar zo werd genoemd. We zijn net terug van vakantie, dus ik heb net je laatste verslag gelezen. Ik heb de foto's van je aankomst op schiphol al gezien. Wat was je blij om iedereen weer te zien. Een beetje een all you need is love moment. Dat is dan weer het fijne na een moeilijk afscheid. Wie weet ga je over een paar jaar nog eens terug naar Watamu om te kijken hoe de dakpannen erbij liggen. Er staat je dan in iedergeval een welkom te wachten. Je hebt een superstage achter de rug, nu hier in ons koude kikkerlandje weer aan de slag. Dat gaat je natuurlijk ook lukken na dit avontuur. Ik wens je het allerbeste en we zien elkaar nog. Knuffel uit de Kets.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
