1e week, deel 2; Droge zee, Geen vlees voor mij!
Door: ellenvankuijk
Blijf op de hoogte en volg Ellen
15 Februari 2012 | Kenia, Watamu
08-02 Woensdag
Vandaag zijn we in het jongenshuis begonnen en hier hebben we weer kleding opgevouwen. Het is lastig om een manier te vinden waarmee je geen last van je rug krijgt. De hoeveelheid kleding die ze hebben is echt niet meer normaal.
Vandaag stond er op het menu rijst, erwten, tomaat, ui en aardappels. De combinatie leek van te voren gek, maar het was erg lekker!
We hebben die middag erg veel met de kleine kinderen gespeeld en op de speelplaats hebben we met de rest van de kinderen gespeeld (in totaal zijn het er 115). We hebben met de kinderen geschommelt en de voetbalpartij bekeken. Alle kinderen renden achter de bal aan en schopten hem zomaar ergens naartoe, erg leuk om te zien dat iedereen zo fanatiek is ondanks de hitte.
De rest van de dag was rustig.
09-02 Donderdag
Om 7.00u waren Glenn en ik precies tegelijk wakker. Hij sprintte eerst naar de wc en ik vloog er achteraan. Super last van mijn maag, buikpijn, hoofdpijn, ene moment koud andere moment warm, erg slap en had het gevoel dat ik moest flauwvallen.
De allereerste week wilde ik me niet laten kennen en toch geprobeerd om naar het werk te gaan.
De planning was zoals de rest van de week; helpen bij de huismoeders, spelen met de kinderen en helpen in de keuken. Op stage kreeg ik steeds meer last van mijn buik en toen moest ik er toch echt aan geloven. Ik ben even naar de manager gegaan om te zeggen wat er aan de hand was en kreeg 5 pillen mee. Gelukkig was er net die dag een Nederlandse geneeskunde student die mee kon kijken of de pillen geen kwaad konden. Het ging al weer een stuk beter en hierna ben ik samen met Glenn naar de speelplaats gegaan.
Ik begin de Kenianen steeds meer te waarderen. Ze zijn blij met de kleinste dingen. Zo hadden ze ballen gemaakt van plastic zakken met elastieken er omheen en spelen ze met zeker 30 man een potje voetbal.
Rond half 3 besloten we toch maar om naar huis te gaan, aangezien ik te ziek was om nog verder te werken.
Thuis snel in het zwembad gesprongen als afkoeling. Hierna geprobeerd wat te eten en vroeg naar bed gegaan.
10-02
Vanochtend had ik nog steeds veel last van mijn buik. Helaas kon ik door de tabletten van gister niet goed naar de wc en kreeg ik pijn in mijn buik. Even een ibrobrufen geslikt en toch maar doorgegaan naar stage. Er komt om de minuut wel een Matatu voorbij rijden dus we hoefden niet lang te wachten. Het is elke keer een kunst om over mensen heen te klimmen om een stoel te bemachten. Zoals de oorspronkelijke tijd weer op stage aangekomen. Trouwens vergeten te vertellen dat we voor 60 shilling voor 2 personen (30 cent) naar onze stage gaan.
Bij aankomst zijn we gelijk naar de kleine kindjes gegaan, waar we de was hebben opgevouwen. Hierna zijn we met Massi naar de keuken gegaan en hebben we aardappels geschild, wortels, vis, Ugali (mais) gekookt en spinazie. De vis was super groot en keek me met zijn grote ogen aan. Nou ben totaal geen visliefhebber en sinds toen al helemaal niet. Ondertussen was Glenn alleen maar aan het lachen om het gezicht dat ik er bij trok. Toen we vanuit het keukenraampje naar buiten keken zagen we 2 kippen aan de poten gepakt door de dove kok. It’s slaughting time dachten we. Vanuit het raampje konden we kijken hoe de hoofden en poten er af werden gesneden. En 5 minuten later waren ze beiden beplukt. Wat is die hond nou aan het eten? We vroegen het aan Massi en die zei dat het de maag van de geit was. Lekker uitzicht zo, volgens mij gaat het zo in De groeten uit de Rimboe nog niet eens. We gingen rustig door met werken, alsof het niets was.
Na het koken zijn we weer terug naar de jonge kindergroep gegaan. Het eten opgeschept voor de kinderen en ze naar hun plek gewezen. Zelf ook even wat gegeten; droge, kleffe Ugali met wat spinazie waar ook weinig smaak aan zat. Ineens riep Glenn dat hij een koe aan touwen zag buiten. We zijn even buiten gaan kijken en inderdaad, met 6 man sterk hadden ze touwen aan de koe gebonden en probeerden hem vooruit te trekken. Ondertussen sloeg een man met een stok en viel de koe steeds neer. We liepen mee om te kijken en een paar kindjes van de groep kwamen ook opeens naar buiten. Na 5 minuten zijn ze naar binnen gestuurd en zijn wij meegelopen met de koe. Ja hoor, er kwam een man met 3 messen aangelopen en op een gegeven moment hadden 8 mensen de koe naar de ‘slachtplaats’ gebracht. Op dit moment gammelt er niet door je hoofd; I LOVE AFRICA! Glenn bleef op zijn gemak bij het schooltje staan en ik was toch te nieuwschierig en ging op 2 meter afstand van de happening staab. Ik zag hoe ze het hoofd van de koe er af sneden en toen vond ik het wel welletjes.
We gingen op het gemakje terug naar de groep en hebben daar mee geholpen met het afdrogen van de kinderen, opruimen van de speelzaal, eetzaal en het doen van de afwas. We hadden met Paul vorige week afgesproken om op vrijdag een weekplanning te maken voor de volgende week. Glenn en ik hebben best veel overlegd over de taken die we tot nu toe moesten doen op stage. We wilden graag meer interactie met de kinderen en GOF stond hier helemaal voor open. Samen hebben we een nieuw rooster gemaakt. We mogen in elke pauze van de kinderen een activiteit doen, komen op alle groepen te staan en hoeven minder huishoudelijke taken te doen. Helemaal tevreden met het resultaat zijn we rond 15.00u naar ‘huis gegaan’. Ik zeg steeds huis, omdat het nu zo voelt en ik er toch 3 maanden verblijf. Na het werken heb ik met Glenn en later ook met Rens boodschappen gedaan. Met Anna samen Spaghetti gekookt. Had ik al geschreven dat we met zijn 4e echte spelletjes fanaten zijn? We hebben kwartet, Mens erger je niet en Youssef gespeeld.
11/12-02 Weekend
Om 5.15u al wakker en tot 9.00u zeker 7x naar de wc geweest. Balen joh, zelfs in het weekend ziek. Rond 10.00u kwamen Leakna, Renée en Jopy op bezoek. We zijn naar het strand gelopen en hebben Watamu een beetje laten zien. Wij dachten; die kijken hun ogen uit van het mooie strand. Bij aankomst was het water ver te zoeken en alle boten lagen droog. je kon zo naar de rotsen lopen.
Net toen we een kijkje wilden nemen kwamen er 2 Beachboys aan. Vaak gezegd dat ze niet mee hoefden te lopen en dat we geen geld gaven. Ze waren hier niet op uit en wilden alleen maar hun 'thuis' laten zien. Mooi dat alle kenianen zo trots zijn op hun land. We hebben 2 zeeannemonen gezien die inkrompen als je ze aanraakte. Verder waren er nog krabben, vissen en zeesterren. We zagen iets in het water wat er gek uit zag. De beachboys pakten het op en legden uit dat het een Seapenis was (slang die op een condoom leek, echt heel grappig).
Ongeveer 1u rondgelopen en bij een restaurant wat gedronken. Het weer zag er 's ochtends niet goed uit; regen en bewolking. Tijdens het drankje klaarde het op en werd het super zonnig. Ons handdoekje op het strand gelegd en het was baking time! Wat ging dat snel, nog geen 2 uur zon gezien en we waren allemaal verbrand! Anna en ik waren muziek aan het luisteren en hard aant meezingen en dansen. Totdat we merkten dat een jongen stond te luisteren en kijken naar onze gekke dansjes, we lagen helemaal in de scheur! Even afgekoeld in het hotel en toen naar een 'Italiaans' restaurant gegaan. Erg italiaans was het niet, want het enige dat ze er hadden waren chips en een hamburger.
Rond 17.00u zijn we weer terug naar het hotel gegaan. Iedereen heeft gepuzzelt en ik ben zelf op tijd naar bed gegaan.
Trouwens bedankt voor alle lieve berichtjes, echt super leuk om te lezen!
Vandaag zijn we in het jongenshuis begonnen en hier hebben we weer kleding opgevouwen. Het is lastig om een manier te vinden waarmee je geen last van je rug krijgt. De hoeveelheid kleding die ze hebben is echt niet meer normaal.
Vandaag stond er op het menu rijst, erwten, tomaat, ui en aardappels. De combinatie leek van te voren gek, maar het was erg lekker!
We hebben die middag erg veel met de kleine kinderen gespeeld en op de speelplaats hebben we met de rest van de kinderen gespeeld (in totaal zijn het er 115). We hebben met de kinderen geschommelt en de voetbalpartij bekeken. Alle kinderen renden achter de bal aan en schopten hem zomaar ergens naartoe, erg leuk om te zien dat iedereen zo fanatiek is ondanks de hitte.
De rest van de dag was rustig.
09-02 Donderdag
Om 7.00u waren Glenn en ik precies tegelijk wakker. Hij sprintte eerst naar de wc en ik vloog er achteraan. Super last van mijn maag, buikpijn, hoofdpijn, ene moment koud andere moment warm, erg slap en had het gevoel dat ik moest flauwvallen.
De allereerste week wilde ik me niet laten kennen en toch geprobeerd om naar het werk te gaan.
De planning was zoals de rest van de week; helpen bij de huismoeders, spelen met de kinderen en helpen in de keuken. Op stage kreeg ik steeds meer last van mijn buik en toen moest ik er toch echt aan geloven. Ik ben even naar de manager gegaan om te zeggen wat er aan de hand was en kreeg 5 pillen mee. Gelukkig was er net die dag een Nederlandse geneeskunde student die mee kon kijken of de pillen geen kwaad konden. Het ging al weer een stuk beter en hierna ben ik samen met Glenn naar de speelplaats gegaan.
Ik begin de Kenianen steeds meer te waarderen. Ze zijn blij met de kleinste dingen. Zo hadden ze ballen gemaakt van plastic zakken met elastieken er omheen en spelen ze met zeker 30 man een potje voetbal.
Rond half 3 besloten we toch maar om naar huis te gaan, aangezien ik te ziek was om nog verder te werken.
Thuis snel in het zwembad gesprongen als afkoeling. Hierna geprobeerd wat te eten en vroeg naar bed gegaan.
10-02
Vanochtend had ik nog steeds veel last van mijn buik. Helaas kon ik door de tabletten van gister niet goed naar de wc en kreeg ik pijn in mijn buik. Even een ibrobrufen geslikt en toch maar doorgegaan naar stage. Er komt om de minuut wel een Matatu voorbij rijden dus we hoefden niet lang te wachten. Het is elke keer een kunst om over mensen heen te klimmen om een stoel te bemachten. Zoals de oorspronkelijke tijd weer op stage aangekomen. Trouwens vergeten te vertellen dat we voor 60 shilling voor 2 personen (30 cent) naar onze stage gaan.
Bij aankomst zijn we gelijk naar de kleine kindjes gegaan, waar we de was hebben opgevouwen. Hierna zijn we met Massi naar de keuken gegaan en hebben we aardappels geschild, wortels, vis, Ugali (mais) gekookt en spinazie. De vis was super groot en keek me met zijn grote ogen aan. Nou ben totaal geen visliefhebber en sinds toen al helemaal niet. Ondertussen was Glenn alleen maar aan het lachen om het gezicht dat ik er bij trok. Toen we vanuit het keukenraampje naar buiten keken zagen we 2 kippen aan de poten gepakt door de dove kok. It’s slaughting time dachten we. Vanuit het raampje konden we kijken hoe de hoofden en poten er af werden gesneden. En 5 minuten later waren ze beiden beplukt. Wat is die hond nou aan het eten? We vroegen het aan Massi en die zei dat het de maag van de geit was. Lekker uitzicht zo, volgens mij gaat het zo in De groeten uit de Rimboe nog niet eens. We gingen rustig door met werken, alsof het niets was.
Na het koken zijn we weer terug naar de jonge kindergroep gegaan. Het eten opgeschept voor de kinderen en ze naar hun plek gewezen. Zelf ook even wat gegeten; droge, kleffe Ugali met wat spinazie waar ook weinig smaak aan zat. Ineens riep Glenn dat hij een koe aan touwen zag buiten. We zijn even buiten gaan kijken en inderdaad, met 6 man sterk hadden ze touwen aan de koe gebonden en probeerden hem vooruit te trekken. Ondertussen sloeg een man met een stok en viel de koe steeds neer. We liepen mee om te kijken en een paar kindjes van de groep kwamen ook opeens naar buiten. Na 5 minuten zijn ze naar binnen gestuurd en zijn wij meegelopen met de koe. Ja hoor, er kwam een man met 3 messen aangelopen en op een gegeven moment hadden 8 mensen de koe naar de ‘slachtplaats’ gebracht. Op dit moment gammelt er niet door je hoofd; I LOVE AFRICA! Glenn bleef op zijn gemak bij het schooltje staan en ik was toch te nieuwschierig en ging op 2 meter afstand van de happening staab. Ik zag hoe ze het hoofd van de koe er af sneden en toen vond ik het wel welletjes.
We gingen op het gemakje terug naar de groep en hebben daar mee geholpen met het afdrogen van de kinderen, opruimen van de speelzaal, eetzaal en het doen van de afwas. We hadden met Paul vorige week afgesproken om op vrijdag een weekplanning te maken voor de volgende week. Glenn en ik hebben best veel overlegd over de taken die we tot nu toe moesten doen op stage. We wilden graag meer interactie met de kinderen en GOF stond hier helemaal voor open. Samen hebben we een nieuw rooster gemaakt. We mogen in elke pauze van de kinderen een activiteit doen, komen op alle groepen te staan en hoeven minder huishoudelijke taken te doen. Helemaal tevreden met het resultaat zijn we rond 15.00u naar ‘huis gegaan’. Ik zeg steeds huis, omdat het nu zo voelt en ik er toch 3 maanden verblijf. Na het werken heb ik met Glenn en later ook met Rens boodschappen gedaan. Met Anna samen Spaghetti gekookt. Had ik al geschreven dat we met zijn 4e echte spelletjes fanaten zijn? We hebben kwartet, Mens erger je niet en Youssef gespeeld.
11/12-02 Weekend
Om 5.15u al wakker en tot 9.00u zeker 7x naar de wc geweest. Balen joh, zelfs in het weekend ziek. Rond 10.00u kwamen Leakna, Renée en Jopy op bezoek. We zijn naar het strand gelopen en hebben Watamu een beetje laten zien. Wij dachten; die kijken hun ogen uit van het mooie strand. Bij aankomst was het water ver te zoeken en alle boten lagen droog. je kon zo naar de rotsen lopen.
Net toen we een kijkje wilden nemen kwamen er 2 Beachboys aan. Vaak gezegd dat ze niet mee hoefden te lopen en dat we geen geld gaven. Ze waren hier niet op uit en wilden alleen maar hun 'thuis' laten zien. Mooi dat alle kenianen zo trots zijn op hun land. We hebben 2 zeeannemonen gezien die inkrompen als je ze aanraakte. Verder waren er nog krabben, vissen en zeesterren. We zagen iets in het water wat er gek uit zag. De beachboys pakten het op en legden uit dat het een Seapenis was (slang die op een condoom leek, echt heel grappig).
Ongeveer 1u rondgelopen en bij een restaurant wat gedronken. Het weer zag er 's ochtends niet goed uit; regen en bewolking. Tijdens het drankje klaarde het op en werd het super zonnig. Ons handdoekje op het strand gelegd en het was baking time! Wat ging dat snel, nog geen 2 uur zon gezien en we waren allemaal verbrand! Anna en ik waren muziek aan het luisteren en hard aant meezingen en dansen. Totdat we merkten dat een jongen stond te luisteren en kijken naar onze gekke dansjes, we lagen helemaal in de scheur! Even afgekoeld in het hotel en toen naar een 'Italiaans' restaurant gegaan. Erg italiaans was het niet, want het enige dat ze er hadden waren chips en een hamburger.
Rond 17.00u zijn we weer terug naar het hotel gegaan. Iedereen heeft gepuzzelt en ik ben zelf op tijd naar bed gegaan.
Trouwens bedankt voor alle lieve berichtjes, echt super leuk om te lezen!
-
15 Februari 2012 - 17:55
Amy:
Hee Ellen! Leuk om je verhalen te lezen, wel vervelend dat je ziek bent geworden:(.. Maar dat komt hopelijk snel weer goed! Tof dat je rooster is aangepast en je meer met de kindjes mag doen. Veel succes en beterschap meid! xx -
15 Februari 2012 - 18:20
An:
Hee lel, wat een leuk verhaal weer zus!! Hier had je wel anders gepiept als je zag hoe kippen en een koe werden geslacht hahahah. Wel stoer hoor!!
Hopelijk voel je je nu ook weer wat beter, want dat lijkt me erg vervelend!!
Heel veel succes nog en tot je volgende verhaaltje!
Dikke Kuss -
15 Februari 2012 - 18:53
Anneke,moeder Renee:
Hoi Ellen,
Wat vervelend dat je ziek bent geworden. Het is toch wel een hele overgang voor jullie.
Renée moest zelfs langs het ziekenhuis voor al die 'bulten'op haar hoofd. Gelukkig zijn het alleen opgezette klieren die een infectie tegenwerken.
Zorg goed voor jezelf! En geniet van alle leuke dingen die jullie nu met de kinderen mogen gaan doen!!
groeten Anneke
-
16 Februari 2012 - 16:33
Marielle:
Hee Ellen, weer mooie verhalen om te lezen! Doordat je het zo goed beschrijft kun je er echt een goed beeld bij vormen! Zeker ook met de foto's erbij.. Het lijkt me maar vies om dat allemaal mee te maken daar haha, maar net wat je zegt, daar kijk je er vanzelf niet meer van op..
Je zult later een goede huisvrouw worden, als je nu al zoveel kan oefenen haha..
Schattige kindjes trouwens op je stage! Fijn dat dat zo goed gaat en dadelijk alleen maar leuker wordt! Hopelijk ben je snel weer helemaal beter en kun je overal weer echt van genieten! Liefs -
16 Februari 2012 - 18:00
Moeder:
Wa ben de toch ook een gekke druif -
16 Februari 2012 - 18:10
Moeder:
Wa bende toch ook een druif
De stemming zit er al goed in!!!! -
16 Februari 2012 - 18:57
Wouter:
Echt een spannend verhaal Ellen! Wel rot dat je buikpijn hebt gehad:( Het verhaal over de geslachte kip en koe is echt grof om mee te maken! Tot het volgende verhaal. xx Wouter. -
16 Februari 2012 - 22:33
Arianne:
Ha Ellen, je hebt alweer veel meegemaakt. Drink maar wat glazen cola, spoelt de darmpjes goed schoon. Fijn dat je meer met de kleintjes mag gaan doen. Ik verheug me al op de volgende belevenissen en foto's. Gr. Van de Dommeltjes -
17 Februari 2012 - 09:00
KWIC Nel:
Ook al hoort het er allemaal bij, wel heel vervelend al die buikklachten en misselijkheid. Dapper dat je gewoon doorgaat, maar zorg ook goed voor jezelf en rust lekker uit. -
18 Februari 2012 - 00:03
Bart:
Hey elle
Echt super vet ( ben jaloers ) ik hoop dat je snel weer beter bent
Gr familie hest -
18 Februari 2012 - 12:08
Rien En Corry:
Wij zitten nog steeds in SanRemo en de dingen die wij hier meemaken zijn leuk maar hier slachten ze toch geen koeien op straat. Geniet van al je ervaringen en tegen het einde van je stage ben je wel resistent tegen allerlei darmbeesten. Wij kijken uit naar je volgende spannende verhaal.
lieve groet -
18 Februari 2012 - 13:53
Ouders Glenn:
Hoi Ellen,
Leuk om ook jou verslagen te lezen, en je foto's te bekijken! Zo te lezen en te zien gaat het jullie goed af in GOF. Fijn weekend!!
Grt. Ad en Nelly (ouders Glenn)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
